lovehandles en hoe er mee om te gaan

Lovehandels? Inderdaad ik heb ze, dacht ik toen ik mezelf in de spiegel bekeek. Tot een paar dagen geleden wist ik nog niet wat het waren, maar het was me uitgelegd door een vriendin van mijn vrouw die ik tegenkwam in de kroeg. Je krijgt een buikje Klaas, zei ze en ik kon nog net voorkomen dat ze met haar wijsvinger in mijn zij prikte waar ook een vetrolletje over mijn broekriem bubbelde. Dan heeft je vrouw wat om vast te pakken, grinnikte ze. Lovehandles dus.

 

En nu ik in de beslotenheid van mijn slaapkamer in de spiegel keek, moest ik wel erkennen, het goddelijke lijf van vroeger begon wat tekenen van verval te tonen. Vooral rond mijn middel. ik trok de nieuwe zwembroek aan die mijn vrouw voor me gekocht had. Zo’n broekje waar Olympische wedstrijd zwemmers zich in vertonen, maar  waar ik niet in gezien wilde worden op een zomers Waddenstrand. Het is te klein, zei ik tegen mijn vrouw, die de slaapkamer in kwam om te kijken hoe mijn nieuwe strandoutfit me stond. Wel nee, zei ze, je hebt nog 2 weken voor we weg gaan. Even een klein crashdieet en dan zit hij als gegoten.

Met die goede raad in gedachten keek ik op mijn laptop op de site van mijn favoriete mannenblad Men’sHealth. Ik bekeek diverse workouts, die me te veel moeite gingen kosten, las even de borsthaargids door, waar ik in dit geval natuurlijk helemaal niets aan had. Bovendien ging dit over mannen die meer borstharen hebben dan die 10 die bij mij rond iedere tepel groeien. Ik las ook nog een stukje over sport BH’s voor mannen, over wat je moet doen als je een luie minnaar bent en bekeek een aantal zwembadbilfies. Dat zijn selfies van damesbillen,voor wie dat nog niet weet.

Maar uiteindelijk vond ik wat ik zocht. MH laat me eigenlijk nooit in de steek. Intermittent Fasting. 18 uren lang per dag niks eten, de andere 6 wel. Nou ja, een beetje langer in je bed blijven, een paar uurtjes werken en dan in 6 uurtjes een paar maaltijden wegstouwen. Niks geen dieet, alles mag gegeten worden en mijn lovehandles zouden verdwijnen als sneeuw voor de zon. Dat moest ik toch 2 weken vol kunnen houden. De weegschaal gaf 79.2 kilo aan. Ik ga voor 75, zei ik tegen mijn vrouw toen ik later in bed stapte. Het was even afzien, de eerste ochtend, maar met veel koffie was het lijden te overzien. Bovendien lokten einde middag de wijn en de maaltijden. De tweede dag was erger omdat mijn vrouw ’s ochtends een gevulde koek bij haar koffie nam en ook het voor mij bestemde exemplaar opat, omdat ik die toch niet mocht eten. Toen werd het afzien. De vierde dag ben ik afgehaakt, nadat de weegschaal 79.3 aangaf. Ook na uitgebreid toiletbezoek bleef de weegschaalwijzer op hetzelfde gewicht staan.

Ik ga die zwembroek ruilen, zei ik tegen mijn vrouw. die moet groter. Ik kan me niet op het strand vertonen met zulke lovehandles. Mijn vrouw kreeg een ietwat eigenaardige glimlach op haar gezicht. Misschien ga ik ze binnenkort gebruiken, zei ze.